داستان رابو
26 شهریور 1400 1403-07-21 1:33داستان رابو
چرا و چگونه رابو به وجود آمد؟
مدرسه انیمیشن رابو در 28 آبان ۱۳۹۹، با هدف ایجاد سبکی نوین در نظام آموزش انیمیشن کشور و بهبود این شاخه ی هنر تاسیس شد.
درست است که مدارس و آموزشگاه های بسیاری فعالیت های آموزشی در زمینه های مختلف هنری و انیمیشن دارند و نیز هر ساله تعداد بسیار زیادی هنرجوی متخصص تربیت کرده و وارد عرصه های مختلف هنری چه در سطح ملی و چه در سطح جهانی می کنند؛ اما مشکلاتی بزرگ و در عین حال پنهان در این میان به چشم می خورد که توجه به آن ها و برنامه ریزی برای رفع این مشکلات باعث شد که ایده ی راه اندازی مدرسه ای برای آموزش انیمیشن برای ما از سال ۱۳۹۴ تا سال ۱۳۹۹ به طول انجامد و زمانی ۵ ساله برای درک مشکلات و برنامه ریزی برای رفع آن ها صرف شود.
برای مثال از مشکلات اصلی در این عرصه، تربیت هنرمندانی بود که بی توجه به هنر ایرانی بودند، یعنی هنرمندانی که مصرف گرای تاریخ اروپا و غرب و بی توجه به تاریخ و هنر ملی بودند و در این میان و با این رویکرد، رفته رفته و در طی سالیان هنر ایرانی به طور کامل از یاد ها می رفت، هر چند دانستن تاریخ و فرهنگ ملل برای هنرمندان خصوصا هنرمندان انیمیشن بسیار لازم و ضروری است.
موضوع دیگری که در این میان به چشم می خورد، موضوعی بود به نام کار تیمی و نبود شبکه ی جامع و همیار هنرمندان در کشور، عموما بعد از اتمام دوره ها، هر یک از هنرجویان علاقه مند و پویا در هر رشته ای پی کاری رفته و یا در جایی مشغول به ادامه حیات هنری خود به شکل انفرادی و تنها می شد، اما با توجه به این ظرفیت بالای آموزشگاه ها، میتوان از افراد که دلیل اصلی حیات هر کار و با نگاه دقیق تر، هنر هستند، شبکه ای جامع و بزرگ ایجاد کرد. البته لازم به ذکر است که تنها راه گسترش و معرفی هنر ایرانی هم شبکه سازی هنرمندان است و این هدف جز با ایجاد تیم ها و شبکه های وسیع هنرمندان ایرانی محقق نخواهد شد.
در بُعد هنرجویان اما به دلیل متکی بودن آموزش ها به مباحث تئوری، عملا به ندرت رزومه و پورتفولیویی از کلاس ها خارج میشد و هنرجویان پس از کلاس و صَرف وقت جهت یادگیری، هیچ گونه رزومه ای از خود تولید نمیکردند و احتمال عدم فعالیت بعد از کلاس و نساختن پورتفولیو بعد از یادگیری باعث ایجاد دلسردی در هنرجویان میشد.
در بحث آموزش یکی از مهم ترین و در عین حال اصلی ترین عناصر یادگیری هنر، شهود و دیدن و تجربه کردن است و این با آموزش های کلاسیک و اصطلاحا پشت سیستمی محقق نمیشود و یکی دیگر از برنامه های دقیق مدرسه رابو، جهت رفع این مشکل بسیار بزرگ که مشکلات بسیار بزرگی را در چرخه ی حیات هنری هنرمندان ایجاد کرده، طراحی شد.
البته مشکلات دیگری نظیر نبود ادبیات کارآفرینی در آموزشگاه ها برای پرورش هنرمندان و نیز عدم توجه نظام آموزشی به کار های تیمی خصوصا در انیمیشن که در اصل یک کار تیمی است، از دلایل بسیار مهم دیگر تاسیس مدرسه انیمیشنی با عنوان رابو بود.
معنای رابو و دلیل نامگذاری مدرسه به این نام
رابو از اسامی کهن ایرانی و نام گلی بهاری است.
دو عامل باعث نامگذاری مدرسه به رابو می باشد، نخست اینکه گل بهاری که در بهار می روید، با اشاره به بهار که فصل رویش گل ها و جوانه زدن گیاهان است و نیز گل که خود نماد طراوت و نشاط می باشد، اشاره به رویکرد و روند اجرایی مدرسه در شکوفایی استعداد ها و نشاط موجود در آن دارد.
همچنین نام ایرانی رابو با فلسفه ی وجودی مدرسه که معرفی و تثبیت هنر ایرانی است همخوانی دارد ؛
دوم اینکه هر گل دارای ریشه ای است که عامل ثبات آن گیاه می باشد و این ریشه ی در هم تنیده و مستحکم که در خاک فرو رفته باعث قوام گیاه است از این رو ریشه ی گیاه در تشبیهی به افرادی که به صورت شبکه ای در کنار هم به فعالیت می پردازند اشاره دارد که شبکه سازی هنرمندان، یعنی هنرمندان که ریشه اصلی رابو هستند، خود یکی از اهداف اصلی مدرسه رابو می باشد.
تفاوت رابو نسبت به سایر مراکز آموزشی کشور
– توجه به هنرمندان و یافتن خلاقیت های انفرادی افراد در بعد شخصی
– توجه ویژه به فعالیت های گروهی در خلال آموزش
– پرورش روحیه ی کار تیمی
– پرورش روحیه ی کارآفرینی در افراد به جای کارمندی
– وجود ادبیات کارآفرینی در مدرسه چه در بعد آموزشی و چه در بعد انسانی
– حمایت ویژه از هنرجویان در راستای خلق ارزش افزوده
– توجه به هنر ایرانی و پرورش هنرمندان ایرانی
– توجه به تاریخ ایران و ملل و معرفی آن به هنرجویان در خلال مباحث آموزشی
– آموزش حرفه ای با رویکرد های نوین در کنار اساتید حرفه ای
– بهبود مداوم و مستمر نظام آموزشی مدرسه و جلوگیری از راکد بودن آن
– توجه ویژه به دایره ی علمی هنرمندان و پرورش خلاقیت ها
– پرورش روحیه ی کار تحقیقاتی
– ایجاد فضایی مطلوب برای آزمون و خطا و دستیابی به ابداعات شخصی برای هنرجویان
– ایجاد فرصت های آموزشی عالی برای هنرجویانی که پایتخت نشین نیستند.
– همکاری و مشاوره اساتید برای هنرجویان علاقه مند و پویا در خارج از ساعات آموزشی برای رشد فردی هنرجو و رسیدن به جایگاه مطلوب
– همیاری اساتید و مدرسه بعد از اتمام دوره های اموزشی برای هنرجویان برتر جهت دستیابی به سبک و کار حرفه ای خود
– توجه به هنرجویان جوان و نوجوان و برگزاری کلاس ها و برنامه های ویژه برای سنین پایین تر